Οι Ολλανδοί προπονητές που πέρασαν από την Premier League δεν είναι, δα, και πολλοί. Οσο κι αν παραξενεύστε…
Μόλις οκτώ. Ο καθείς με τη δική του πορεία, τα δικά του γούστα, τη δική του λογική. Κάποιοι πέρασαν και δεν ακούμπησαν, άλλοι στέριωσαν, έκαναν τον κύκλο τους, άφησαν «όνομα».
Ο Ρόναλντ Κούμαν, στα 54 του, έμελλε να μη στεριώσει στο λιμάνι, η απόλυσή του από την Εβερτον ήταν μάλλον νομοτέλεια ύστερα από 496 ημέρες «θητείας». Δεν ήταν ο Κούμαν της Σαουθάμπτον, όσο κι αν ο ίδιος πίστευε ότι μπορούσε να διαχειριστεί μια μεγαλύτερη ομάδα.
Μια ομάδα που φέτος έκανε ρεκόρ μεταγραφών με 153 εκατ. Λίγες, μόνο Σίτι (217), Τσέλσι (202), Γιουνάιτεντ (170) ξόδεψαν παραπάνω. Και τούτο το ποσό αφορούσε, ούτε λίγο ούτε πολύ, 13 αποκτήματα. Αποτέλεσμα; Η Εβερτον πραγματοποιεί το χειρότερο ξεκίνημα των τελευταίων 12 ετών (!). Και ήταν νομοτέλεια αφού ούτε ο ίδιος είχε καταλήξει στο τι ήθελε να κάνει: η τριάδα πίσω δεν «τράβηξε» όσες αλχημείες κι αν έκανε (π.χ. 3-5-2 ή 3-3-3-1) κι αν, για τους υπερασπιστές του (αν υπάρχουν), δικαιούνταν πίστωση χρόνου, μάλλον η κλεψύδρα άδεια γρήγορα…
Για την κλεψύδρα της υπομονής των οπαδών, ο λόγος.
Ισως, από την άλλη, η αποτυχία διαδοχής του Λουκάκου στην επίθεση να έπαιξε τον ρόλο της και ο Κούμαν να πλήρωσε το μάρμαρο. Δεν αντιλέγω. Αλλά ποιον πρότεινε για αντικαταστάτη ο Κούμαν; Κανέναν.
Κούμαν, ο… όγδοος λοιπόν. Ο όγδοος Ολλανδός προπονητή στην ιστορία της Premier League, με αρχή φυσικά τον Ρουντ Γκούλιτ και το sexy football της Τσέλσι (1996-98). Μια Τσέλσι που ανέκαθεν είχε έτοιμη ολλανδική λύση αφού δις (το 2009 και το 2015) στράφηκε στον Γκους Χίντινκ ως υπηρεσιακό προπονητή, ο δε Γκούλιτ πέρασε ξανά από την κατηγορία μόνο για τη Νιούκαστλ, και δεν έβγαλε πάνω από μια σεζόν (1998-99).
Αξια μνείας η παρουσία του Μάρτιν Γιολ, που παρήγαγε έργο στην Τότεναμ (2004-07) και λιγότερο στη Φούλαμ (2011-13). Αντιθέτως, όσο κι αν μιλάμε για έναν από τους καλύτερους προπονητές στην ιστορία του ποδοσφαίρου, η παρουσία του Λουίς φαν Χάαλ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για δύο περιόδους (2014-16) δεν συνδυάστηκε με επιτυχία, τουλάχιστον για τις απαιτήσεις του κλαμπ.
Τη λίστα κλείνουν ο Ρενέ Μέουλιστιν (έμεινε για 75 ημέρες στη Φούλαμ το 2014!), ο Ντικ Αντβοκαατ (για 201 ημέρες στη Σάντερλαντ το 2015) και φυσικά ο Φρανκ ντε Μπουρ, ο οποίος στις 11 Σεπτεμβρίου ενημερώθηκε για την απόλυσή του από την Κρίσταλ Πάλας ύστερα από μόλις… 77 ημέρες.
Νίκος Μποζιονέλος (Facebook, Twitter, Google+)
nbozionelos@gmail.com
