Λείπει ένας «Καρλέτο»

Οι πορείες των Γιούργκεν Κλοπ και Κάρλο Αντσελότι παράλληλες δεν είναι, ωστόσο τα ονόματά τους έχουν συχνά… κοινή απήχηση.

Οταν ο Γερμανός κλήθηκε, τον Οκτώβριο του 2015, να διαδεχθεί τον μυρωδιά Μπρένταν Ρότζερς, ήταν τότε η δεύτερη επιλογή της διοίκησης των «reds», πίσω από τον «Καρλέτο».

Στο δε Μόναχο και προ της απόλυσης του Ιταλού, ακουγόταν έντονα το όνομα του Κλοπ για τη διαδοχή, με έτερο αουτσάιντερ τον κόουτς-θαύμα Γιούλιαν Νάγκελσμαν της Χόφενχαϊμ.

Η αλήθεια είναι ότι ο Αντσελότι δεν απολύθηκε από την Μπάγερν επειδή είναι κακός προπονητής: είναι από τους καλύτερους παγκοσμίως. Απολύθηκε επειδή δεν κατόρθωσε να (δια)χειριστεί την κλίμα στα αποδυτήρια των Βαυαρών, ακριβώς για τον ίδιο λόγο δε είχε φύγει από την Τσέλσι καίτοι την είχε οδηγήσει στον τίτλο το 2009-10.

Ο «Καρλέτο» είναι μια κατηγορία μόνος του: το πρωτάθλημα, ό,τι και να γίνει θα στο πάρει. Κι αν όχι, και πάλι επιτυχημένος θα φύγει. Αλλωστε αναδείχθηκε πρωταθλητής σε τέσσερις χώρες: με τις Μίλαν και Γιούβε στην Ιταλία, με την Παρί στη Γαλλία, με την Τσέλσι στην Αγγλία και με την Μπάγερν στη Γερμανία! Δεν πήρε πρωτάθλημα με τη Ρεάλ στην Ισπανία αλλά την οδήγησε στην κατάκτηση του Champions League το 2013-14 ενώ παράλληλα δημιουργούσε τον επόμενο μεγάλο προπονητή, τον Ζινεντίν Ζιντάν.

Ο Ρονάλντο τον λατρεύει και συχνά τον συμβουλεύεται, ο Πίρλο μιλάει για τον απόλυτο προπονητικό δάσκαλο, σχεδόν κανείς παίκτες δεν είπε ποτέ κάτι εναντίον του μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα, όταν έφυγε από το Μόναχο κι άρχισαν οι διαρροές. Στο Μόναχο ο Αντσελότι διαδέχθηκε τον Πεπ Γκουαρδιόλα και οι Βαυαροί ήξεραν ότι το πλάνο δεν βγήκε εκτός συνόρων και ήθελαν (μόνο) ένα πράγμα: το Champions League. Αυτό τους λείπει, αυτό τους καίει. Πρωτάθλημα παίρνουν και με τον Βιλί Σανιόλ.

Οχι τυχαίο ότι ο Αντσελότι απολύθηκε ύστερα από μια ευρωπαϊκή ήττα, στο Παρίσι. Οχι τυχαίο ότι τον περίμεναν εδώ και καιρό στη γωνία. Οι ομάδες του «Καρλέτο» δεν παίζουν φαντεζί μπάλα, δεν μοιράζουν πεντάρες και εξάρες αλλά στηρίζονται σε πλάνο, καλή άμυνα και, κυρίως, ουσία. Αυτή είναι η πρώτη επιτυχημένη συνταγή του.

Και, η δεύτερη, είναι να βρίσκει χαφ και να τους κάνει δημιουργούς διότι η ιστορία του ποδοσφαίρου έχει αποδείξει ότι οι μεγάλοι σταρ της επίθεσης αναδεικνύονταν από φοβερούς δημιουργούς: οι Καούζιο και ο Αντονιόνι έκαναν μεγάλο τον Μπέτεγκα, οι Ντοναντόνι και Μπάτζιο τον Σκιλάτσι και ούτως καθεξής.

Ακόμη και φορ να μην έχεις, αν έχεις προικισμένους μεσοεπιθετικούς, όλα γίνονται: ποιος ξεχνά ότι η Ιταλία παραλίγο να πάρει το Euro 2000 με Τότι, Ντελ Πιέρο και Φιόρε (φορ ήταν ο… Ντελβέκιο). Ποιος ξεχνά ότι η Γαλλία πήρε το Μουντιάλ το 1998 με επιθετικό που δεν έβαλε ούτε γκολ, τον Γκιβάρς;

Πού το πάω; Πρωτίστως ότι η απουσία ενός εμβληματικού προπονητή όπως ο Αντσελότι λείπει από τη φετινή Premier League. Και δεν θα πήγαινε στην… Πάλας ή τη Γουότφορντ. Δεύτερον, ότι κάποια στιγμή ο Κλοπ θα πάψει να είναι στο «Ανφιλντ»: είτε επειδή ο κύκλος του θα κλείσει, είτε επειδή είτε η διοίκηση είτε ο ίδιος θα προτιμήσουν άλλο πλάνο. Και δεν μπορώ να φανταστώ, για μια ομάδα που έχει σχεδόν τρεις δεκαετίες να δει πρωτιά στη λίγκα, καλύτερο προπονητή.

Πολλώ δε μάλλον με το νυν ρόστερ, όπου (μαντέψτε!) δεν υπάρχει κλασικός φορ (πλην Σολάνκε) και δεν υπάρχει και μια αξιοπρεπής αμυντική λειτουργία. Η κάτωθι φωτό, που έγινε viral, είναι ενδεικτική…

Νίκος Μποζιονέλος (Facebook, Twitter, Google+)
nbozionelos@gmail.com