Ο Μάριος Μπούλης γράφει για τα επικριτικά σχόλια που έχει δεχθεί ο Jose Mourinho αλλά και για την παρουσία του Zlatan Ibrahimovic στην Manchester United.
Η Manchester United μετά την Σαββατιάτικη νίκη επί της West Brom με 0-2 κατάφερε να δημιουργήσει σερί τριών συνεχόμενων νικών, κάτι που είχε να πετύχει από την αρχή της φετινής σεζόν όταν ξεκίνησε με τρεις συνεχόμενες νίκες, για να έρθουν οι συνεχόμενες «σφαλιάρες». Πώς έφτασε όμως η ομάδα του Jose Mourinho να πανηγυρίζει τρεις συνεχόμενες ήττες μετά από σχεδόν τέσσερις γεμάτους μήνες πρωταθλήματος;
Μέσα σε αυτούς τους τέσσερις μήνες ο σχολιασμός και η κριτική που δέχθηκε η United αλλά και ο Jose Mourinho θύμισαν τις εποχές που ανέλαβε τα ηνία της ομάδας ο David Moyes. Στην Ελλάδα ειδικότερα, αλλά και γενικά σε όλη την παγκόσμια ποδοσφαιρική και αθλητική κοινότητα, αν η ανύψωση και κατακόρυφη πτώση προσωπικοτήτων ήταν άθλημα, όλοι θα ήταν νικητές. Μέσα σε τόσο μικρό διάστημα ακούστηκαν σχόλια του τύπου, «o Mourinho έχει ξεπεραστεί», ή ότι «ο Mourinho είναι τελειωμένος». Έχει καταλάβει κανείς τι δουλειά και τι project έχει αναλάβει στην πραγματικότητα ο Special One; Μία ομάδα χωρίς κανένα υπόβαθρο από πίσω, με τους Ferguson, Moyes και van Gaal να έχουν αφήσει καμμένη γη πίσω τους.
Για την ακρίβεια αυτής της λογικής, ο Mourinho στην σεζόν που διανύουμε δεν έχει αλλάξει από τα προηγούμενα χρόνια μόνο τον De Gea από τα δοκάρια των «Κόκκινων Διαβόλων». Ο Rojo και ο Jones παίζουν αυτό το διάστημα, όμως δεν θεωρούνται βασικοί και δείχνουν καλά πρόσωπα, συγκριτικά κιόλας με το παρελθόν, ενώ βασικοί θεωρούνται ο Eric Bailly που θεωρείται ένα από τα ανερχόμενα αστέρια της United, και ο Smalling που βγάζει πλέον την απαιτούμενη εμπειρία με τα όποια λάθη. Αλλαγή έχει γίνει και στο αριστερό άκρο της άμυνας με τον Blind να παίζει για πρώτη φορά στην φυσική του θέση. Και από κει και πέρα μόνο αλλαγές.
Γίνεται ιδιαίτερος ντόρος όλη τη σεζόν μέχρι στιγμής για την αγωνιστική παρουσία του Pogba. Είναι λογικό ως ένα σημείο να δέχεται κριτική ο Γάλλος σούπερ σταρ μιας και δαπανήθηκαν περισσότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ. Στην πραγματικότητα όμως, όλο το παιχνίδι της United εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτόν. Χωρίς να φαίνεται είναι ο παίκτης που θα καθορίσει τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας. Στην αρχή της σεζόν δεν μπορούσε να φανεί γιατί είχε το ρόλο του αμυντικού χαφ, ένα ρόλο που δεν μπορεί να ανταποκριθεί και αυτό φάνηκε και στο πρόσφατο Euro με τη φανέλα της Γαλλίας. Ο ρόλος που του ταιριάζει είναι αυτός του box to box και του χαμηλού οργανωτή. Αυτό φαίνεται και στα στατιστικά του, αφού σε ένα από τα πρώτα του παιχνίδια με τη United, κόντρα στην Watford, έχοντας το ρόλο του αμυντικού χαφ, δοκίμασε μόλις δύο σουτ τα οποία δεν είχαν στόχο, ενώ η μπάλα πέρασε από τα πόδια του 76 φορές.
Αντίστοιχα στον τελευταίο αγώνα με την West Brom, ο Pogba έχοντας τον ρόλο του δημιουργικού μέσου είχε τρία σουτ, εκ των οποίων τα δύο ήταν εντός εστίας και 109 φορές πέρασε η μπάλα από τα πόδια του έχοντας ποσοστό εύστοχων πασών στο 85,4% που είναι και το μεγαλύτερο του φέτος. Και η ερώτηση που τίθεται είναι η εξής, μόνος του βρήκε το ρόλο του και αρχίζει να προσαρμόζεται στα δεδομένα της Premier League και της United ή τον βοηθά ο Mourinho; Η απάντηση είναι προφανής.
Επιτυχία επίσης που ανήκει στον Jose Mourinho είναι η χρονιά που κάνει φέτος ο Ander Herrera. Ο Ισπανός ήρθε πριν από δύο καλοκαίρια στο Old Trafford ως ένας μεσοεπιιθετικός που μπορεί να αγωνιστεί και στα άκρα, και πλέον αγωνίζεται και αυτός ως εσωτερικός χαφ, όντας ένας από τους κορυφαίους παίκτες της ομάδας. Αλλαγή εικόνας όμως είχε και ο Michael Carrick, ο οποίος από εκεί που όλοι περίμεναν ότι θα σταματήσει το ποδόσφαιρο το καλοκαίρι, ο Mourinho τον έχει μετατρέψει στον παλιό καλό αμυντικό χαφ που όλοι θυμούνται. Φυσικά για να συμβεί αυτό μείωσε πάρα πολύ το χώρο δράσης του, μιας και λόγω της έλλειψης ταχύτητας δεν μπορεί να κινηθεί σε πολλά τετραγωνικά μέτρα. Θυμίζει λοιπόν η United την τριάδα που είχε στήσει τα τελευταία χρόνια η Juventus με τον Pirlo σαν αμυντικό χαφ, και μπροστά του τους Pogba και Vidal που έτρεχαν για αυτόν, με τον Pogba να είναι ο κοινός παρονομαστής.
Ο Mourinho αποτελεί ίσως την πιο αμφιλεγόμενη προσωπικότητα στο χώρο της προπονητικής. Λόγω των δηλώσεων του κατάφερε να αποκτήσει πολλούς εχθρούς, αν και έχει κερδίσει πάρα πολλούς με τις προπονητικές του ικανότητες. Έδωσε πέρυσι την αφορμή με την κακή χρονιά της Chelsea για να εξιλεωθούν όλοι οι εχθροί του και φέτος έχει πάρει την απόφαση να τους διαψεύσει όλους. Βέβαια, για να φτάσει στην επιτυχία, ξέρει πολύ καλά ότι πρέπει πρώτα να πετύχει το νο.1 στόχο, που δεν είναι άλλος από το να βγάλει από τον οργανισμό που λέγεται United ότι σχετίζεται με τον Sir Alex Ferguson. Το ξεκίνησε άλλωστε όταν ανέλαβε την ομάδα με την αποχώρηση του Ryan Giggs και θα το συνεχίσει μέχρι να γίνει το απόλυτο αφεντικό σε ότι σχετίζεται με την ομάδα.
Δεν γίνεται για το τέλος να μην σχολιαστεί η παρουσία του Zlatan Ibrahimovic. Ο σούπερ σταρ των Άγγλων διανύει άλλη μία εξαιρετική σεζόν στην ποδοσφαιρική του καριέρα, δείχνοντας ότι παρά τα 36 του χρόνια παραμένει αγέραστος. Βέβαια για να παρουσιάσει αυτή την εικόνα δούλεψε σκληρά με τον Mourinho, με τον Πορτογάλο να τον βγάζει κατά κάποιο τρόπο από το παιχνίδι της United και τον έχει μέσα στην περιοχή με αποκλειστικό στόχο να εκτελεί τον αντίπαλο. Ένα ρόλο που μέχρι στιγμής τον πληροί στο 100%.
