Ο ανώτερος άνθρωπος κρίνει τον εαυτό του, ο κατώτερος κρίνει τους άλλους. Ο Κομφούκιος το είπε. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα είχε, σε ανύποπτο χρόνο, αυτοσαρκαστεί πέρυσι λέγοντας ότι αν αποτύχει στη Σίτι, ούτε η Μπαρτσελόνα δεν θα θελήσει να τον επαναφέρει. Και, νωρίτερα, ερωτούμενος και για τη δική του δυσκολία προσαρμογής στην Πρέμιερ Λιγκ αλλά και του (μεγάλου αντιπάλου του) Ζοσέ Μουρίνιο, είχε ευθαρσώς παραδεχθεί ότι το αγγλικό πρωτάθλημα ήταν πιο δύσκολο από ό,τι περίμενε.
Ποιος; Αυτός που έφυγε από την Μπαρτσελόνα με δική του πρωτοβουλία, έκανε… αγρανάπαυση για ένα έτος και εργάστηκε επί τριετία στην Μπάγερν αποχωρώντας περισσότερο ως αποτυχημένος παρά ως ένας που άφησε τη σφραγίδα του, όπως στους Καταλανούς. Επόμενος σταθμός η ακόμη περισσότερο «ζάπλουτη» Σίτι. Σύμφωνοι, με τέτοιους παίκτες αρκετοί θα έβγαιναν… μάγκες. Ωστόσο ο Πεπ (που, μεταξύ μας, ακόμη θεωρώ υπερεκτιμημένο – και είναι) δούλεψε. Δούλεψε σκληρά για να κάνει αυτό που απέτυχε στη Βαυαρία. Μια ομάδα σε έκδοση… Μπάρτσα. Και χωρίς Μέσι.
Οι Βρετανοί ψάχνουν, όπως πάντα, πρωτότυπους ορισμούς. Το «Pep’s way» είναι φέτος στην ιδανική του εφαρμογή καθώς η Σίτι είναι ήδη πρωταθλήτρια Αγγλίας προτού καν αρχίσει η διαρκής δράση των εορτών και της Boxing Day. Το πρότζεκτ του ήταν εμφανές από πέρυσι: το βάρος στο passing game, στο pressing, στην άμυνα. Να γίνει η Σίτι πρώτα ομάδα, και μετά πρωταθλήτρια. Ιδια λογική είχε ανέκαθεν, στις ομάδες του, και ο… Μουρίνιο: όχι τυχαία. Ιδια λογική είχε και ο ίδιος, στην Μπάγερν.
Πέρα όμως από τα ρεκόρ και την αδιανόητη επίδοση των 16 σερί νικών στην Πρέμιερ, ο Γκουαρδιόλα παρουσιάζει μια Σίτι που έχει πάνω από 660 πάσες ανά αγώνα και πολύ μεγάλη ακρίβεια στις μεταβιβάσεις (89%) χωρίς να έχει, εν συγκρίσει με πέρυσι, ούτε περισσότερες ευκαιρίες, ούτε περισσότερα σουτ. Τούτο ακριβώς το «πολύ» passing game δεν γούσταραν οι Γερμανοί.
Η Σίτι έχει το ρεκόρ των συνεχόμενων νικών στην ιστορία της πρώτης κατηγορίας του αγγλικού ποδοσφαίρου, όπως έχει η Μπαρτσελόνα με 16 το 2010-11 (επί Γκουαρδιόλα) και η Μπάγερν με 19 από το 2013-15 (επίσης επί Γκουαρδιόλα). Εξίσου όχι τυχαίο.
Ο πρώτος στόχος, το πρωτάθλημα, επιτεύχθηκε πολύ πρόωρα. Ο επόμενος είναι το Champions League. Να γίνει κι αυτό, την ίδια σεζόν; Ουδείς το αποκλείει. Τη Βασιλεία έχει αντίπαλο την άνοιξη, στην οκτάδα θα είναι άρα ο τελικός θα απέχει 360, ή λίγα παραπάνω, λεπτά.
Και, όπως έγραψε και ο Οσκαρ Ουάιλντ, όταν οι κριτικοί διχάζονται, ο καλλιτέχνης συμφωνεί με τον εαυτό του…
